از زمین خاکی محل تا مدرک بین‌المللی مربیگری فوتبال 
حالا نوبت نسل سوم چهنو برای نگهداری از مسجد است 
انگیزه‌های ورزشی نوجوان کشتی‌گیر آینده‌دار
محمدصادق علیرضایی سه سال پیش وارد دنیای کشتی شد. روز‌های نخست، فوت و فن کشتی را خوب نمی‌دانست، اما اکنون چهار مدال رنگارنگ در کارنامه‌اش دارد که نوید آینده‌ای درخشان برای او را می‌دهد.
محمدصادق علیرضایی سه سال پیش به پیشنهاد برادر کشتی‌گیرش وارد دنیای کشتی شد. اگرچه در روز‌های نخست، فوت و فن کشتی را خوب نمی‌دانست، امروز، چهار مدال رنگارنگ در کارنامه‌اش، نوید آینده‌ای درخشان برای او را می‌دهد؛ کما اینکه خودش هم هدف بزرگی در سر دارد؛ او می‌خواهد قهرمان جهان شود.
مربیانش هم او را یکی از استعداد‌های درخشان و آینده‌دار منطقه می‌دانند و معتقدند که راهی روشن در پیش دارد. محمدصادق متولد سال۱۳۹۲ و دانش‌آموز مدرسه آصفی‌فر در محله پورسیناست.
- از چه سنی وارد دنیای کشتی شدی و چه کسی مشوق تو بود؟
من نه‌ساله بودم که با تشویق برادر بزرگ‌ترم، محمدجواد، کشتی را شروع کردم. از بچگی در خانه با او بازی می‌کردم و کشتی می‌گرفتم. او خودش سال‌ها پیش، این رشته را شروع و مدال‌هایش را به در و دیوار خانه آویزان کرده‌بود. همه به او افتخار می‌کردند. من هم دلم می‌خواست مثل او حرفه‌ای شوم و باعث افتخار پدر و مادرم باشم.
- اولین قدم‌هایت در کشتی چطور بود؟
ابتدا شش‌ماه به سالن ژیمناستیک رفتم تا بدنم نرم و منعطف شود و برای کشتی آماده شوم. بعد از آن به سالن شهید‌شوشتری رفتم و کشتی را شروع کردم. همان ابتدا مربیان از من تست گرفتند و گفتند استعداد زیادی دارم و اگر ادامه بدهم، آینده روشنی پیش رویم خواهد بود.
- تمرین‌هایت در آن زمان چطور بود؟
تابستان آن سال، سه‌روز در هفته با اتوبوس یا پای پیاده از انتهای خیابان پورسینا که خانه ماست، می‌رفتم تا سالن کشتی که در ابتدای خیابان قرار داشت. علاقه‌ام روز‌به‌روز بیشتر می‌شد و حالا که حرفه‌ای‌تر شده‌ام، هر‌روز بعداز مدرسه به سالن می‌روم.
- اولین‌بار در کدام مسابقات شرکتی کردی و چه تجربه‌ای از آن کسب کردی؟
اولین مسابقه‌ام، مسابقات استانی کشتی آزاد نونهالان در قوچان بود. در این مسابقه، هیچ‌کدام از بچه‌های تیم مدال نگرفتند. مربیان و خانواده‌هایمان کلی هزینه کرده بودند ولی نتوانستیم زحماتشان را جبران کنیم. بعداز این مسابقه به خودم قول دادم که سخت‌تر تمرین کنم تا مدال کسب کنم.
- تا الان چند مدال گرفته‌ای؟
چهارمدال. آخرینش را سه هفته پیش در رقابت‌های کشتی آزاد خردسالان قهرمانی بسیجیان مشهد در هفته دفاع مقدس کسب کردم که طلا بود.
- در تمرین‌ها آسیب هم دیده‌ای؟
یک‌بار. ولی تقصیر خودم بود؛ چون بدنم را خوب گرم نکرده بودم. با بدن سرد، تمرین را شروع کرده بودم و خواستم یک فن روی حریف تمرینی‌ام اجرا کنم، اما کتف خودم آسیب دید. مجبور شدم یک ماه استراحت کنم که واقعا سخت بود. دوست داشتم زودتر به تمرینات برگردم.
- الگوی ورزشی‌ات چه کسی است؟
حسن یزدانی الگوی من است. همه مسابقاتش را تماشا می‌کنم و همیشه دوست دارم او در همه مسابقات برنده شود. وقتی در فینال المپیک امسال کتفش در رفت، خیلی ناراحت شدم. امیدوارم زودتر خوب شود و دوباره کشتی بگیرد. من می‌خواهم مثل او در مسابقات جهانی مدال بیاورم و باعث خوشحالی مردم شوم. می‌دانم هرچه بزرگ‌تر شوم، مدال‌گرفتن سخت‌تر می‌شود؛ برای همین باید سخت‌تر و مداوم تمرین کنم.
* این گزارش دوشنبه ۱۶ مهرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۹۵ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
